Wij definiëren revalidatie als een proces van interdisciplinaire diagnostische en therapeutische interventies gericht op personen met een stoornis en hun omgeving. Revalidatie beoogt een adequater persoonlijk en sociaal functioneren van de persoon in het gezin, de school, het werk en andere maatschappelijke situaties en een betere afstemming van deze omgeving op de specifieke noden van de persoon.

Wij zijn gericht op:

• het herstellen of verbeteren van functionele, structurele stoornissen.
  en adequater functioneren en participeren van de persoon.
• een betere afstemming van de omgeving op de specifieke noden van de persoon.

Personen met diverse problematieken en hulpvragen kunnen naar ons verwezen worden. We hanteren verschillende invalshoeken: ofwel diagnostisch ofwel therapeutisch ofwel beiden.

De diagnostische fase.

Tijdens deze fase gebeuren de intakegesprekken en het diagnostisch onderzoek.
Tijdens het intakegesprek vindt er een probleemherkenning plaats en worden de verwachtingen en hulpvragen van de betrokkenen in kaart gebracht. Daarbij hoort een anamnese.

Het diagnostisch onderzoek is gericht op het in kaart brengen van verschillende aspecten.

• Eerst worden de aard, het type en de ernst van de stoornis onderzocht.
• Vervolgens gaan we de gevolgen van de stoornis na op het functioneren van de betrokkenen op de verschillende deeldomeinen van de ontwikkeling. We besteden hierbij niet alleen aandacht aan de tekorten, maar ook aan de ontwikkelingsmogelijkheden van de persoon.
• Tenslotte onderzoeken we de participatie en de interacties van de betrokkene in de context van het gezin, de school, het werk en de maatschappij. We maken hierbij een inschatting van de ontwikkelingsbelemmerende en de faciliterende factoren in de omgeving.

Het diagnostisch onderzoek is steeds persoons- en omgevingsgericht met de bedoeling om handelingsgerichte aanknopingspunten te vinden voor de interventies van de persoon of zijn omgeving.

De kwaliteiten van het diagnostisch onderzoek.

Het diagnostisch onderzoek gebeurt zowel met gestandaardiseerde en kwantitatieve instrumenten ( tests en vragenlijsten) als met eerder kwalitatieve en procesgerichte methodieken (gesprek en observatie)

Het persoonsgericht diagnostisch onderzoek kan de volgende aspecten omvatten, afhankelijk van de specifieke problematiek van de persoon:

• intelligentie- en/of algemeen ontwikkelingsonderzoek.
• medisch onderzoek: pediatrisch, neuropsychiatrisch, audiometrisch,...
• onderzoek van de diverse ontwikkelingsgebieden: lichamelijk/sensomotorisch, cognitief, communicatief, sociaal-gedragsmatig, emotioneel-affectief, redzaamheid.

Daarnaast bevat het diagnostisch onderzoek ook altijd een luik dat gericht is op het in beeld brengen van de gezins-, klas-, werk- en/of vrijetijdssituatie van de persoon en van de interacties tussen de persoon en zijn omgeving.

Wij vragen, mits goedkeuring van de betrokkene, ook gegevens op bij vroegere hulpverleners. Wij kunnen ook informatie en advies inwinnen bij externe deskundigen om de diagnostische beeldvorming te vervolledigen.

De behandelingsfase.

Wij hebben algemeen dus als opdracht de stoornissen en de gevolgen ervan op het globaal functioneren van de persoon en op zijn participaties in de diverse leefsituaties te diagnosticeren en te behandelen en de omgeving te begeleiden in het tegemoetkomen aan de specifieke noden van de betrokken persoon.

Onze hulpverlening kan je integraal noemen omdat ze gericht is op het totale functioneren van de betrokkene. We werken op alle ontwikkelingsgebieden met aandacht voor het samenspel van factoren die een goede evolutie kunnen bevorderen of in de weg staan. Wij doen dus niet aan een loutere stoornis- of symptoombehandeling.

De behandelingsfase heeft een dubbele functie: we zijn gericht op de betrokkene zelf maar ook op zijn omgeving en op de interactie tussen beiden.

Gericht op de betrokkene:

Wij bieden in de eerste plaats gespecialiseerde therapeutische interventies. De interventies worden op maat van de betrokkene bepaald en kunnen volgende domeinen omvatten:

• taal-spraak-communicatie
• perceptie
• (psycho)motoriek
• bewustzijn en (meta) cognitieve vaardigheden
• schoolse vaardigheden
• sociaal-gedragsmatig functioneren
• emotioneel-affectief functioneren
• redzaamheid

Wij onderscheiden verschillende soorten interventies: medisch-maatschappelijk-psychologisch-pedagogisch-logopedisch-ergotherapeutisch-kinesitherapeutisch.

Deze interventies mogen niet eng geïnterpreteerd worden. Het accent kan enerzijds liggen op meer algemene ontwikkelingsgerichte interventies op diverse domeinen van het functioneren (redzaamheidtraining, aanleren van probleemoplossend gedrag, oefenen van communicatieve vaardigheden, leerbegeleiding en sociale vaardigheidstraining).

Anderzijds beogen wij via medische/paramedische interventies ook een behandeling van specifieke stoornissen. Deze interventies zijn heel specifiek, afgebakend en eerder technisch van aard (medicatie, scoliose, articulatietraining)

Een tweede functie omvat de psychosociale interventies. Het betreft het ondersteunen en begeleiden van de betrokkene op het vlak van emotioneel-affectieve en sociaal-gedragsmatige processen.

Wij geven ook informatie en advies aan de betrokkene. We maken de betrokkene en zijn omgeving wegwijs in de hulpverleningswereld.

Naast deze persoonsgerichte functies kennen wij ook onze omgevingsgerichte functies.

Gericht op de omgeving:

Onder omgeving verstaan we alle gezins- of gezinsvervangende situaties, de school, de opvang, de werkplaats en de vrijetijdsomgeving van de betrokkene.

In de eerste plaats willen wij informatie en voorlichting geven. Dit kan gaan over: het aanreiken van specifieke informatie over de stoornis en de gevolgen ervan, het bieden van praktische informatie,...

Er worden ook handelingsgerichte adviezen en , indien nodig, trainingen gegeven : bv.: adviezen om de huiswerksituatie te bevorderen, leren spreken met ondersteuning van gebaren, advies geven inzake de aanpak van een kind met ADHD, ASS,...

We hebben tevens een psychosociale begeleidingsfunctie : verwerken en aanvaarden van de problematiek,...

Tenslotte hebben we een taak in het structureren en aanpassen van de omgeving in functie van de problematiek van de betrokkene (communicatieaanpassingen bij ASS, mentale handicap,...)